dear friends although raksha bandhan is gone but i want to share a rare piece of poetry written in punjabi. . so i m sharing it with you:
ਦੁਖ ਦੀ ਆਗ ਵਿਚ ਜਲਦੀ ਏ ਮੇਰੀ ਰੂਹ.
ਆ ਜਾ ਵੀਰੇ ਆਪਣੀ ਭੇਣ ਦੇ ਕੋਲ,
ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਉਹਦੇ ਦੁਖੜੇ ਫਰੋਲ.
ਹੁਣ ਹੋਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇਰੀ ਭੇਣ ਤੋਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ,
ਆ ਰਿਹਾ ਦਿਨ ਰਖਰੀ ਦਾ,
ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਕਯੋਂ ਨਾ ਆਯਾ.
ਦੁਖਰੇ ਵਿਚ ਬੇਠੀ ਰਿਹੰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਵੀਰੇ,
ਦੁਖਰੇ ਵਿਚ ਬੇਠੀ ਰਿਹੰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਵੀਰੇ,
ਤਕਦੀ ਆ ਤੇਰੇ ਰਾਹ ਸਵੇਰੇ ਤੇ ਹਨੇਰੇ.
ਕਿਥੇ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਯਾ ਆ ਤੂ,
ਤਰਸ ਗਯੀ ਆ ਵੇਖਣ ਲਯੀ ਤੇਰਾ ਮੁਹ,ਦੁਖ ਦੀ ਆਗ ਵਿਚ ਜਲਦੀ ਏ ਮੇਰੀ ਰੂਹ.
ਆ ਜਾ ਵੀਰੇ ਆਪਣੀ ਭੇਣ ਦੇ ਕੋਲ,
ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਉਹਦੇ ਦੁਖੜੇ ਫਰੋਲ.
ਹੁਣ ਹੋਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇਰੀ ਭੇਣ ਤੋਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ,
ਆ ਜਾ ਵੀਰੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਕ ਵਾਰ.
ਅਜੇ ਵੀ ਮੈਂ ਲਗਾ ਰਖੀ ਹੈ ਉਮੀਦ
ਕੀ ਤੂ ਆਵੇਂਗਾ ਜਰੂਰ..,
ਨਹੀ ਤਾਂ ਦੁਖ ਵਿਚ ਜਿੰਦਗੀ ਕਟਨੀ ਮੰਜੂਰ.......................................
Really touching!
ReplyDeleteBut who has written that?
me ,sir.......
ReplyDeletewow!!!
ReplyDeletereally a gd piece of poetry......
You are a great talent, JASDEEP.
ReplyDeleteKeep it up!
:)
ReplyDelete